O książce: rok / „...Wirowano, kręcono i gdzieś mnie ciągnięto, jak do odkurzacza! Kiedy migotanie ustało, ja Nie mogłem uwierzyć własnym oczom! Stałem wokół ogromnego lasu - ale nie jasnego lasu sosnowego, do którego chodzimy z dziadkiem na grzyby. W półmroku, przeciętym nitkami światła, stały gigantyczne drzewa bez gałązek i gałęzi. Ich korony zamknęły się gdzieś w górze, tak że nieba nie było widać! Na drzewach była mgła. Między drzewami wisiały liny i zielone girlandy, było ich mnóstwo! Tak wiele, że przeplatały ze sobą wszystkie drzewa! Rośliny były wszędzie – na ziemi i na niebie! Liście, łodygi, owoce, kwiaty - wszystko było pomieszane. „Jak oni tu chodzą?” Pomyślałem: „Duszę się!”. – krzyknął znajomy mi głos. - Gdzie jesteś? Nie da się tu oddychać! „To naprawdę jak w łaźni” – pomyślałam. „To jest las tropikalny!” - odpowiedział donośny i donośny głos…” * * * Artysta Lyubov Petrova.